به گزارش قدس آنلاین، تسبيح مشهور حضرت فاطمه عليها السّلام از تسبیحات معروفی است که به کرات توصیه شده و آثار فراوانی برای آن در روایات اهل بیت علیهم السلام و نیز لسان بزرگان تصریح شده است.
امیرمومنان امام علی و امام جعفر صادق عليهما السّلام می فرمایند: «تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام عبارت است از: الله اكبر سى و چهار مرتبه سبحان اللَّه، سى و سه مرتبه الحمد للَّه، سى و سه مرتبه.»
درباره صحّت انتساب اين تسبيح به حضرت فاطمه عليها السّلام هيچ ترديدى وجود ندارد. حضرت فاطمه عليها السّلام تا آخر عمر شريفش بر به جاى آوردن اين تسبيح مداومت داشته و به همين سبب نيز اين ذكر به عنوان تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام مشهور شده است.
بهترين تعقيب براى نمازهاى واجب
امام صادق عليه السّلام در اين باره می فرمايند: «هر كه پس از به جاى آوردن نماز واجب خود و قبل از دراز كردن پاهايش- يعنى بر هم زدن حالت نماز- تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را به جاى آورد و در انتهاى آن يك مرتبه لا اله الّا اللَّه بگويد، مشمول مغفرت خداوند واقع مىشود.»
امام صادق عليه السّلام در روايت ديگرى می فرمايند: «تسبيح فاطمه زهرا عليها السّلام بعد از نماز واجب در نزد من محبوبتر است از هزار ركعت نماز در هر روز.»
شيخ طوسى گويد: هر گاه پس از نماز واجب، سلام دادى، تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را ترك مكن.
و شيخ بهائى گويد: بهترين تعقيبها براى نماز واجب، تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام است.
و نظير اين سخنان از تمامى فقهاى شيعه صادر شده است.
تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام قبل از خواب
روايت شده كه امیرمومنان امام على عليه السّلام به مردى از قبيله بنى سعد به نام ابن اعبد فرمودند: «آيا مىخواهى مقدارى از حالات فاطمه (س) را در آن زمانى كه در خانه من بود، براى تو بيان كنم؟
او با وجود اينكه از محبوبترين اشخاص در نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بود ولى خدمتكارى نداشت و خود كارهاى منزل را انجام مىداد، او با مشك آب مىآورد تا آنجا كه اثر بند آن در شانه و سينه او باقى مانده بود و آنقدر خانه را جارو كرد كه غبار تمام لباسهايش را در بر گرفته بود، و آنقدر در زير ديگ غذا آتش افروخته بود كه لباسهايش رنگ عوض كرده و بوى دود مىداد، هنگامى كه سختىهاى او بيشتر شد، به او گفتم: چرا نزد پيامبر (ص) نمىروى و از او كنيزى نمىخواهى تا در كارهاى خانه به تو كمك كند؟
فاطمه عليها السّلام به نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم رفت تا در اين باره با وى سخن بگويد، ولى از آن جهت كه اشخاصى نزد پيامبر (ص) بودند، چيزى نگفته به خانه بازگشت.
پيامبر (ص) كه دريافته بود فاطمه (س) براى عرض حاجتى به نزد وى آمده، صبح روز بعد به نزد ما آمد و از فاطمه در اره علّت مراجعه روز گذشتهاش سؤال نمود. و من آنچه را كه بين خودم و فاطمه (س) صحبت شده بود، به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم عرض كردم.
رسول خدا (ص) فرمودند: «فعلا كنيزى در اختيار ندارم، اگر خدا بخواهد به زودى به جنگ مىرويم و اگر كنيزى غنيمت گرفتم به تو خواهم داد ولى بهتر از خدمتكار آن است كه هر گاه مىخواهيد در بستر خويش بخوابيد، سى و چهار بار اللَّه اكبر و سى و سه بار الحمد للَّه و سى و سه بار سبحان اللَّه بگوييد كه آن براى شما بهتر است.»
در اين حال فاطمه (س) سه بار گفت: «از خدا و رسولش راضى شدم و چنين خواهم كرد.»
شيخ بهائى گويد: مشهور است كه تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام در دو هنگام مستحب است: بعد از نمازهاى واجب و قبل از خواب.
امام صادق عليه السّلام در باره تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام به هنگام خواب فرموده اند: «هر كه به هنگام خواب تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را به جاى آورد از كسانى محسوب مىشود كه خداوند را ذكر كثير گفتهاند.»
علت اشتهار اين تسبيح به نام حضرت فاطمه عليها السّلام
قاضى نعمان مغربى (363 ه) گويد: علت اشتهار اين تسبيح به نام حضرت فاطمه عليها السّلام آن است كه آن حضرت پس از آموختن تسبيح از رسول خدا (ص) همواره بر آن مداومت مىنمود و هرگز آن را ترك نمىكرد و همين امر باعث گرديد كه اين تسبيح به نام حضرت فاطمه مشهور شود.
رهايى از گرفتاري ها و فقر
از امام صادق عليه السّلام روايت شده: «هر كس در روز سى مرتبه خداوند را تسبيح گويد، خداى تبارك و تعالى هفتاد نوع بلا را از او دفع مىكند كه كمترين آنها فقر است.»
از ابو هريره روايت شده است: فقيران نزد رسول خدا (ص) مىآمدند و از نادارى خويش گلايه مىكردند، پس رسول خدا (ص) به آنان مىفرمودند: «بعد از هر نماز سى مرتبه سبحان اللَّه و سى مرتبه الحمد للَّه و سى مرتبه اللَّه اكبر بگوييد.»
ابو هريره مىگويد: بين مسلمان اختلاف واقع شد زيرا برخى از آنها مىگفتند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله تكبير را سى و چهار مرتبه فرمودهاند. پس نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله برگشتيم و از ايشان در اين باره سؤال كرديم، آن حضرت (ع) فرمودند: «هر يك از سبحان اللَّه، و الحمد للَّه، و لا اله الّا اللَّه، و اللَّه اكبر، را سى و سه مرتبه بگوييد. »
هنگام خروج براى سفر
از امام صادق عليه السّلام روايت شده است: «برادران رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به نزد ایشان آمده و گفتند: قصد كردهايم براى تجارت به شام عزيمت كنيم، به ما بياموز كه چگونه بگوييم.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: «در هر شب پس از به جاى آوردن نماز عشا، هنگامى كه براى خواب به بستر مىرويد تسبيح فاطمه زهرا (س) را خوانده و پس از آن آية الكرسى را تلاوت كنيد تا از همه گزندها در امان باشيد.»
برادران رسول خدا پس از سفر مىگفتند: با عمل به اين آموزش، از همه آسيبها نجات يافته گزندى به ما نرسيد. »
و سيّد على بن طاوس (664 ه) در كتاب الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان گويد: مستحب است به هنگام خروج از منزل براى سفر، خواندن تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام، و قرائت حمد و آية الكرسى.
بعد از نافله های در ماه رمضان
از امام صادق عليه السّلام روايت شده است: «بعد از به جاى آوردن نمازهاى نافله در ماه رمضان، مستحب است كه تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را به جاى آورى، و آن سى و چهار مرتبه الله اكبر، سى و سه مرتبه سبحان اللَّه، و سى و سه مرتبه الحمد للَّه است. به خداوند سوگند اگر چيزى بهتر از اين تسبيح وجود داشت، همانا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم او را به فاطمه عليها السّلام مىآموخت.
بعد از به جاى آوردن نوافل نماز مغرب در اوّل هر ماه (هجرى)
امام صادق عليه السّلام مىفرمايند: «در شب اوّل از هر ماه، بعد از به جاى آوردن نماز مغرب و نافله آن، مستحب است كه چهار نماز دو ركعتى به جاى آورى، و بعد از اتمام هر نماز تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را بخوانى و سپس اين دعا را تلاوت كنى: «اللّهمّ أنت الأول فليس قبلك شىء، و أنت الآخر فليس بعدك شىء، و أنت الظّاهر فليس فوقك شىء، و أنت الباطن فليس دونك شىء، و أنت العزيز الحكيم، اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد، و أدخلنى في كلّ خير أدخلت فيه محمّدا و آل محمّد، و أخرجنى من كلّ سوء أخرجت منه محمّدا و آل محمّد، و السّلام عليه و عليهم و رحمة اللَّه و بركاته.
علاوه بر این، بعد از نماز عيد فطر و براى رفع سنگينى گوش نیز تسبیحات حضرت زهرا (س) توصیه می شود.
چنان که روايت شده مردى نزد امام صادق عليه السّلام آمد و امام عليه السّلام به او چيزى گفتند ولى آن مرد نشنيد و از سنگينى گوش شكايت كرد، پس امام صادق عليه السّلام به او فرمودند: «چرا تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را نمىخوانى؟»
آن مرد پرسيد: تسبيح زهرا عليها السّلام چيست؟
امام عليه السّلام فرمودند: «سى و چهار مرتبه الله اكبر، سى و سه مرتبه الحمد للَّه، و سى و سه مرتبه سبحان اللَّه مىگويى كه مجموعا صد مرتبه است.»
راوى گفته: پس از مدّتى كه اين كار را انجام دادم، سنگينى شنواييم از بين رفت و بهبود يافتم.
تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام از ذكرهاى مجرّب و مشهور است كه به جاى آوردن آن در همه حال و همه جا مطلوب است و اينكه در برخى از موارد خاص مانند بعد از اقسام نمازها، قبل از خواب، به هنگام سفر، بعد از به جاى آوردن نمازهاى نافله و غيره توصيه شده است مانع از آن نمىشود كه با به جاى آوردن آن در ساير مواقع و در همه حال، از فوايد و آثار مترتّب بر تسبيح كه همان فوايد و آثار مترتّب بر ذكر است بهرهمند نباشيم، بنا بر اين به جاى آوردن تسبيح مشهور حضرت فاطمه عليها السّلام را در همه حال توصيه مى شود.
منبع: زندگانى حضرت زهرا عليها السلام، ترجمه جلد 43 بحار الأنوار، ترجمه روحانى
انتهای خبر/
نظر شما